Slijtvastheid is een belangrijke indicator van de kwaliteit van textielproducten, die rechtstreeks van invloed is op de duurzaamheid en het gebruikseffect van het product. Concreet verwijst het naar de weerstand tegen slijtage tussen stoffen of andere stoffen in het proces van herhaalde wrijving. Slijtage komt tot uiting in de morfologische veranderingen van de stof, voornamelijk schade, kwaliteitsverlies, verkleuring van het uiterlijk, pilling en andere veranderingen.
De slijtage van stoffen producten komt voornamelijk tot uiting in de volgende vijf aspecten:
(1) Tijdens het wrijvingsproces botsen de vezels continu en breken de vezelsegmenten in het spingaren als gevolg van vermoeidheidsschade, wat resulteert in het breken van het spingaren.
(2) De vezels worden uit het weefsel getrokken, wat resulteert in het losmaken van het spingaren en de structuur van het weefsel. Bij herhaalde actie kunnen de vezels volledig worden uitgetrokken, wat resulteert in het dunner worden van het spingaren, het dunner worden van de stof en zelfs desintegratie.
(3) De vezels worden gesneden en gebroken, wat resulteert in het breken van het gesponnen garen.
(4) Het oppervlak van de vezel is versleten en het oppervlak van de vezel is verloren.
(5) De hoge temperatuur die wordt gegenereerd door wrijving zorgt ervoor dat de vezels smelten of plastisch vervormen, wat de structuur en mechanische eigenschappen van de vezels aantast.